Playback. Paryż, 13. dzielnica, reż. Jacques Audiard

Zachwycająca, stylowa love-story, która biorąc na warsztat dynamikę współczesnych związków, podtrzymuje legendę Paryża jako stolicy miłości i seksu. Film „Paryż, 13. dzielnica”, który znalazł się w konkursie głównym ostatniego festiwalu w Cannes, opuszcza jednak turystyczne szlaki, by przenieść się tam, gdzie naprawdę bije serce miasta. Gdzie z zawieszonych na najwyższych piętrach wieżowców erotycznych fantazji, z sunącej windami tęsknoty za bliskością i ze śmigających pośród blokowisk młodzieńczych rozczarowań i marzeń powstaje wybuchowy koktajl emocji.

Uwodzicielski film Jacquesa Audiarda to ekranizacja komiksowego hitu – „Śmiechu i śmierci” Adriana Tomine’a, a jego współscenarzystką jest gwiazda francuskiego kina, Céline Sciamma, reżyserka „Portretu kobiety w ogniu”. Opowiadając o miłości i seksie w wielkim mieście, Audiard stworzył także fascynujący portret współczesnej metropolii: multietnicznej, wielojęzycznej, oplecionej siatką niezliczonych połączeń i przynoszącej każdego dnia niekończące się problemy z komunikacją.

– Poza namysłem nad samym miłosnym dyskursem chcieliśmy też zastanowić się po prostu, co to znaczy dzisiaj mieć trzydzieści lat i być paryżaninem – wyjaśnia Léa Mysius, jedna ze scenarzystek filmu, w rozmowie z Anną Tatarską. – Kiedyś było wiadomo – praca, kariera, piękne mieszkanie, wakacje, może dzieci. Struktura. Dziś to są choćby problemy ze znalezieniem własnego miejsca. Człowiek skończył sześć lat na uczelni, zarabia, ma jakieś pieniądze, ale nie stać go, żeby kupić dom. Jesteś niby dorosły, ale wciąż dzielić mieszkanie z innymi ludźmi, nierzadko zmieniać raz po raz pracę. To jest jakiś ciągły stan zawieszenia, ciągła niestałość.

Wstęp na wydarzenie jest bezpłatny i wolny. Więcej informacji w Aktualnościach.

__
fot. materiały prasowe Gutek Film